بیم و امیدهای روزهای کرونا زده

به گزارش وبلاگ ساعت مچی، این روزها، روزهای سختی است. روزهایی که برگشتیم به محدودیت های پاییز 1399. روزهایی که آژیر قرمز کرونا یک بار دیگر در سراسر کشور به صدا در آمده است اما این بار سخت تر و نگران کننده تر. ابتلاها خانوادگی و سرعت انتقال بالا رفته است.

بیم و امیدهای روزهای کرونا زده

ظاهرا اجتماعات شب عید و دیدوبازدیدها و مسافرت ها مزید بر علت افزایش انتقال بیماری شده است. حالا خبر می رسد که تخت های آی.سی.یو در بیمارستان های دولتی و خصوصی پرشده است.

عموما بیمارانی که حال عمومی شان بحرانی نیست در منزل دوران درمان را می گذرانند و مراکز درمانی به ضرورت، بیماران اورژانسی را پذیرش می کنند.

این یعنی پیک چهارم کرونا قلدرتر از آن چیزی بود که فکرش را می کردیم. اگر با همین دست فرمان پیش برویم حتما هفته های آینده شرایط سخت تر خواهد شد.

بله مردم نباید به مسافرت نوروزی می رفتند اما بعد از یک سال خانه نشینی، به خصوص برای بچه ها، خانواده های کلافه و عصبی را ناگزیر به مسافرت کرد.

نباید دیدوبازدیدها برگزار می شد اما حجم تنهایی، دلتنگی و در خانه ماندن های طولانی باعث شد مردم برای تغییر ذائقه، دیداری تازه کنند.

نمی گویم اشتباه و خطا نبود اما بسکمک از ما مجبور به تجربه نوروز پر ریسک شدیم و البته آنهایی هم که باید جلوی مسافرت و تردد مردم را می گرفتند، نگرفتند. حالا باید چه کنیم؟ قطعا بازگشت به عقب و مرور سهل انگاری ها نه دردی را درمان می کند و نه شر بیماری را از سرمان کم.

باید یک بار دیگر خودمان را پیدا کنیم و بشویم همان جامعه ای که آمار مرگ ومیرها را دورقمی کردیم. مثل همان زمانی که ورودی های بیمارستان ها کم شد و میزان ترخیص ها بالا رفت.

یک بار دیگر گروه های جهادی در آستانه ماه مبارک رمضان پرقدرت و با همه توان و نیرو به میدان جهاد برگردند؛ مثل سال گذشته در دو جبهه سلامت و معیشت.

هم به کمک کادر درمان که خسته این روزهای پرالتهاب هستند بیایند و هم به فکر سبد معیشت و کمک های مالی برای خانواده هایی باشند که زخم کرونا همچنان بر کسب وکار و زندگی شان نشسته است.

آن سو هم برنامه ریزان و مسؤولان تولید واکسن باید سرعت تجاری سازی و تولید انبوه را بالا ببرند تا به برکت واکسیناسیون جمعی، ابتلا مدیریت شود اما مهم تر از همه در کنار بیم هایی که باید، محکم تر و جدی تر از گذشته به جامعه داد، جامعه به امید نیاز دارد. جامعه ای که بیش از یک سال است درگیر کرونا، خانه نشینی، ماسک و اضطراب و ابتلاست، نیاز به چشم انداز روشن دارد. امید برای مبارزه بهتر و درست تر با این ویروس سرکش. ویروس هوشمندی که همان جایی لانه می کند که ترس، خانه کرده است.

محمد عکاف - عضو شورای سردبیری / روزنامه وبلاگ ساعت مچی

منبع: جام جم آنلاین

به "بیم و امیدهای روزهای کرونا زده" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "بیم و امیدهای روزهای کرونا زده"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید