قدرتی که با غول 500 تنی و نهنگ ماهی خوار در زیر سطح به نمایش در آمد - وبلاگ ساعت مچی

به گزارش وبلاگ ساعت مچی، ساخت تجهیزات زیرسطحی دانشی پیچیده و در اختیار چند کشور است که نام ایران هم در چند سال اخیر به آن ها اضافه شده است.

به گزارش خبرنگار ، جمهوری اسلامی ایران به عنوان یکی از قطب های منطقه غرب آسیا در بین دریایی های خزر، خلیج فارس و دریایی عمان نهاده شده و به همین خاطر از گذشته تا امروز موضوع حضور در دریا برای کشورمان بسیار مهم بوده است.

قوای دریایی ایران سابقه طولانی از زمان هخامنشیان دارد، اما به خاطر وجود حاکمان بی تدبیر گاه چنان ضعیف شده است که باور آن سخت مانند اتفاقی که در دوره پهلوی رخ داد، در این دوره با روی کار آمدن رضاخان که از سوی انگلستان پادشاه ایران شده بود تجهیزات غربی دوباره به سمت کشور روانه شدند؛ رضاخان میرپنج که سواد چندانی نداشت، در وابستگی کامل ابتدا تجهیزات را خرید و سپس نیرو هایی را برای آموزش به ایتالیا اعزام کرد.

پس از بازگشت نیرو های ایرانی از ایتالیا، اولین مرکز نیروی دریایی ایران نیز در شهر خرمشهر تشکیل شد، اما این مراکز و تجهیزات احتیاج داشت تا نیرو های ایرانی هم پای کار بیایند و کار ها را راهنمایی نمایند، اما باز هم این نیرو های خارجی بودند که به کشور وارد شدند و متخصصان ایرانی فقط نگاه می کردند.

رضاخان که کنار رفت این تصور وجود داشت با روی کار آمدن محمدرضا کمی از وابستگی ایران کم گردد، اما این گونه نبود، محمدرضا هم، چون پدرش کشور را بیش از پیش به غرب وابسته کرد و تجهیزات، نفرات و قطعات را با هزینه های فراوان می خرید و این در حالی بود که جوانان کشور با وجود دانش فنیِ بالا گوشه گیر بودند، اما انقلاب اسلامی به همه این وابستگی ها خاتمه داد.

نیروی دریایی ارتش در دروان دفاع مقدس چندین عملیات عظیم چون مروارید را انجام داد که نتیاج بسیار عظیمی هم برای کشور داشت، نتیجه این عملیات انهدام شناور رزمی عراق، سکو های نفتی البکر والامیه، محاصره کامل دریایی بنادر بصره، فاو و ام القصر، محروم شدن کامل عراق از دریا و از همه مهم تر نابودی بیش از 90 درصدی نیروی دریایی این کشور بود.

پس از خاتمه جنگ 8 ساله ایران و عراق، نیروی دریایی ارتش در گام اول توانست تجهیزات موجود خود، چون ناوشکن ها و زیردریایی ها را از نظر سامانه ارتقا دهد، اما احتیاج به تجهیزات یشرفته تر باعث شد تا فرآیند طراحی تجهیزات مختلف را در پیش بگیرند که یکی از آن ها حوزه زیرسطح بود.

دانش ساخت زیردریایی و موشک های زیرسطحی چنان پیشرفته است که فقط در اختیار چند کشور نهاده شده است و در حال حاضر نیز نام جمهوری اسلامی ایران به واسطه ساخت این ادوات در نیروی دریایی ارتش مانند نگین در میان این کشور ها می درخشد.

زیردریایی کاملا بومی فاتح که اولین زیردریایی نیمه سنگین ایرانی محسوب می گردد دارای 527 تُن وزن و 412 هزار قطعه و نتیجه 4 میلیون و 202 هزار نفر ساعت کوشش متخصصان و دانشمندان سازمان صنایع دریایی وزارت دفاع و پشتیبانی نیرو های مسلح با همکاری نیروی دریایی ارتش، دانشگاه ها و مراکز دانش بنیان است که پس از رونمایی در اختیار ناوگان جنوب نیروی دریایی ارتش کشور نهاده شد.

غول 527 تُنی ایران توان ماندن در دریا به مدت 35 روز و در عمق بیش از 200 متری را دارد و با موتور های توربو ژنراتور خود سرعتی بین 11 تا 14 نات را فراوری می نماید و با برخورداری از 12 نوع سونار مختلف امکان پویش محیط اطراف خود را داشته و می تواند عمق، سرعت و صوت را تشخیص داده و حتی علیه نیرو های غواص دشمن نیز به طور مؤثر عمل کند.

فاتح ایرانی توانایی حمل موشک های زیرسطحی، موشک های دوش پرتاب سطح به هوا و همچنین امکان حمل نیرو های تکاور و رساندن آن ها به نقاط مورد نظر را نیز دارد و دارای 4 مقر پرتاب اژدر های کالیبر 533 میلی متری کروز نصر و دو اژدر رزرو بوده و توانایی حمل 8 مین دریایی را نیز دارد.

جمهوری اسلامی ایران بخاطر موقیعت حساس به تشکیل یگان زیرسطحی احتیاج فراوان داشت و به همین دلیل اقدام به طراحی زیردریایی در کلاس های مختلف کرد، دانشمندان و متخصصان ایران خوب می دانستند که علاوه بر زیردریایی های نیمه سنگین و سنگین باید براساس اقلیم و عمق خلیج فارس زیردریایی متناسب را فراوری نمایند که نتیجه آن تولد غدیر بود.

زیردریایی کلاس غدیر با طول حدود 29 متر و حدود 2متر و 75 سانتیمتر در دسته زیرسطحی های میدجت یا همان زیردریایی های کوچک با وزن زیر 150 تن قرار می گیرد که می تواند در کمتر از 30 ثانیه از اسکله جدا و با سرعت فراوان به عمق برود.

نکته مهم در طراحی غدیر این است که این زیردریایی براساس شرایط خاص آب خلیج فارس و دریای عمان طراحی شده است؛ شرایط خاص آب خلیج فارس و پدیده های فیزیکی به خصوص آن از جمله چگالی بالای آب که در ابتدای ورود زیردریایی های روسی (کلاس کیلو) به ایران مشکلاتی را در فصول گرم سال برای آن ها ایجاد می کرد، در غدیر برطرف شده است.

اژدر حوت، یکی از مهم ترین موشک های ساخت ایران است. توان رزمی این موشک برابر با موشک VA-111 Shkval ساخت روسیه است و تنها دو کشور ایران و روسیه فناوری لازم را برای ساخت چنین موشک های به دست آورده اند. سرعت متوسط این موشک چهار برابر اژدر معمولی زیر آبی است.

این اژدر قابلیت پرتاب از روی شناور و یا زیردریایی در عمق 100 متری را دارد. با سرعت حدود 50 نات (93 کیلومتر بر ساعت) کپسول پرتاب خود را ترک می نماید. با فرو رفتن در آب و رسیدن به عمق مناسب، موتور خود را روشن نموده و به سمت هدف راهی می گردد.

شواهد به وضوح نشان می دهد که شناور های متوسط و عظیم تر از متوسط هیچ شانسی برای فرار از اژدر حوت ندارند؛ بنابراین با شلیک دو اژدر حوت و باصرف هزینه دو میلیون دلار می توان به آمریکا، چهار میلیارد و پانصد میلیون دلار ضرر زد، یعنی 900 برابر. البته هر ناو هواپیمابر در اطراف خود همواره چندین کشتی جهت پشتیبانی تدارکاتی، نظامی و دفاعی دارد. با غرق شدن یک ناو هواپیما بر تمام ناوگان پشتیبانی آن آسیب پذیر می شوند و این دقیقا یعنی همان بلایی که نیروی دریایی ما در جنگ هشت ساله بر سر نیروی دریایی عراق آورد.

این تجهیزات با توجه به اثبات توانمندی نیروی دریایی و حضور مقتدرانه آن ها برای حفظ امنیت آبراه های بین المللی، اینک این نیرو با شایستگی قادر به تامین امنیت تمام مناطق تحت حاکمیت همچنین حفظ منافع کشورمان در افق دور دست در پهنه دریا ها به ویژه در اقیانوس هند و آب های مجاور است و بدون احتیاج به حضور نیرو های خارجی قادر به تامین امنیت این مناطق است.