یافته های شگفت انگیز فضاپیمای اسیریس رکس از سیارک بنو - وبلاگ ساعت مچی

به گزارش وبلاگ ساعت مچی، ناسا به تازگی نتایج پژوهش های صورت گرفته روی داده های فضاپیمای اسیریس رکس (OSIRIS-Rex) که مدتی است در مدار سیارک بنو (Bennu) قرار گرفته را منتشر نموده است. یافته هایی که نشان می دهند بنو عجیب تر و جذاب تر از چیزی است که قبلا می پنداشتیم.

داده های فضاپیمای اسیریس رکس نشان می دهند که ذرات غبار و شن از این سیارک پانصد متری به فضا پرتاب می شوند. به عبارت دیگر بنو سیارکی فعال است و این در حالی است که تعداد سیارک های فعال شناخته شده بسیار اندک است.

یکی از پژوهشگران ارشد ماموریت اسیریس رکس در این باره گفته: این یکی از بزرگ ترین شگفتی ها در طول دوران کاری من است.

ماموریت اسیریس رکس و اهداف آن

فضاپیمای اسیریس رکس در سال 2016 به فضا ارسال شد و حدود سه ماه پیش در مدار سیارک بنو نهاده شد. هدف اصلی این ماموریت 800 میلیون دلاری نمونه برداری از سیارک بنو و بازگرداندن نمونه ها به زمین است. طبق برنامه اسیریس رکس در اواسط سال 2020 از این سیارک نمونه برداری خواهد نمود و در سال 2023 کپسول مواد جمع آوری شده را به زمین بازخواهد گرداند تا در آزمایشگاه های پیشرفته مورد آنالیز قرار بگیرند.

مطالعه سیارک ها در درک بهتر دوران ابتدایی منظومه شمسی اهمیت زیادی دارد. همچنین آنالیز سیارک ها به دانشمندان یاری می نماید تا نحوه انتقال آب و ترکیبات شیمیایی سازنده حیات به زمین را مورد آنالیز قرار دهند.

علاوه بر این داده های اسیریس رکس در پژوهش های مربوط به معدن کاوی فضایی و خطر برخورد سیارک ها به زمین مورد استفاده قرار خواهند گرفت.

یافته های اسیریس رکس

گروه ماموریت اسیریس رکس انتظار این را نداشتند که با یک سیارک فعال روبرو شده و بتوانند آن را از نزدیک مطالعه نمایند. به این ترتیب این کشف فضاپیمای اسیریس رکس سورپرایز بزرگی برای دانشمندان بود.

ذراتی که از سیارک بنو به فضا پرتاب می شوند قطری بین چند سانتی متر تا چند ده سانتی متر دارند. سرعت این ذرات نیز متفاوت است. بعضی از ذرات به سرعت لازم برای فرار از نیروی گرانش سیارک بنو می رسند و در فضای میان سیاره ای حرکت می نمایند. اما بعضی دیگر از ذرات که سرعت کمتری دارند دوباره به سطح سیارک بنو بازمی گردند.

هنوز دلیل به بیرون پرتاب شدن ذرات از سیارک بنو به طور دقیق تعیین نیست. تا به این جا فرضیه اصلی پای گرمای خورشید را به ماجرا باز می نماید. سیارک بنو کمتر از سه ماه پیش به نزدیک ترین فاصله از خورشید رسیده و ممکن است گرمای خورشید دلیل این رویداد باشد.

نکته جالب توجه دیگر در این رابطه احتمال شکل گیری یک بارش شهابی بر اثر ورود ذرات سیارک بنو به جو زمین است. این بارش شهابی احتمالی در اواخر تابستان رخ خواهد داد و ساکنان نیمکره جنوبی زمین بهترین موقعیت را برای رصد آن خواهند داشت. گروه ماموریت اسیریس رکس در کوشش است تا با یاری متخصصان پروژه SETI شهاب های بارش شهابی بنویی را آشکار کند.

هر چند که ذرات به بیرون رانده شده مسئله ای برای فضاپیما ایجاد نمی نمایند، اما بر اساس داده های جدید اسیریس رکس به نظر نمونه برداری از سطح سیارک سخت تر از چیزی خواهد بود که پیش از این گمان می کردیم.

یافته های جدید اسیریس رکس نشان می دهند سطح سیارک بنو ناهموارتر از چیزی است که داده های قبلی راداری و مدل سازی ها نشان می دادند. اسیریس رکس قرار بود از سطح صافی با گستردگی حداقل پنجاه متر نمونه برداری کند. اما به نظر چنین سطح صافی در سیارک بنو وجود ندارد و بزرگ ترین منطقه تخت در این سیارک اندازه ای در حدود 20 متر دارد.

بنابراین برای انجام پیروز ماموریت نمونه برداری احتمالا اسیریس رکس احتیاج به به روز رسانی در نرم افزار جهت یابی اش دارد. با این حال به نظر تیم اسیریس رکس مسئله ای در انجام این کار نخواهد داشت.

عکس کاور: طرحی گرافیکی از ماموریت نمونه برداری اسیریس رکس.

Credit: NASAs Goddard Space Flight Center

منبع: Space