50 سال پیش: انسان بر ماه - وبلاگ ساعت مچی

به گزارش وبلاگ ساعت مچی، خبرنگاران: در 20 ژوئیه 1969 نیل آرمسترانگ فضانورد آمریکایی بر روی ماه قدمی کوچک برای انسان و گامی بزرگ برای بشریت برداشت. با گام او رؤیای دیرین بشریت تحقق یافت. کره ماه دیگر نه در دوردست ها بلکه زیر پای انسان بود.

آرمسترانگ با پرچم آمریکا بر روی ماه

نزدیک به نیم میلیارد نفر از مردم جهان روز بیستم ژوئیه 1969 (در آمریکا و 21 ژوئیه در دیگر نقاط جهان) را با هیجان سپری کردند. گوش ها به رادیو ها بود و چشم ها به تلویزیون ها خیره شده بودند. مگر قرار بود چه اتفاقی بیافتد؟ در این روز قرار بود انسان آزمند کشف محیط پیرامون، بر روی کره ماه قدم بگذارد.

سفینه آپولو 11 در 16 ژوئیه 1969 از سوی سازمان فضایی آمریکا (ناسا) به سوی کره ماه پرتاب شد. این فضاپیما از دو بخش تشکیل شده بود، نخست گردونه فرماندهی کلمبیا که قرار بود در مداری دور ماه گردش کند و راهنماییش به دست مایکل کالینز بود و دیگری اتاقک عقاب که حامل نیل آرمسترانگ و باز آلدرین، دو فضانوردی بود که قرار بود بر سطح ماه فرود بیایند.

گردونه فرماندهی در 19 ژوئیه در مدار ماه نهاده شد. پس از آن اتاقک عقاب از آن جدا و راهی منطقه ای از ماه به نام دریای آرامش شد.

یک تصمیم همه چیز را تغییر داد

شانزدهم ژوئیه 1969- آپولو 11 به فضا پرتاب می گردد

بیستم ژوئیه 1969 بود. مرکز کنترل هاستون در تگزاس آمریکا، در تماس با اتاقک عقاب دریافت که کامپیوتری که مسئول فرود است کار نمی نماید. چاره ای نبود. سه فضانورد مأموریت آپولو 11، یا باید بازمی گشتند یا با دست خود راهنمایی را انجام می دادند. سه فضانورد راه دوم را برگزیدند، در حالی که سوخت رو به اتمام بود.

فقط 60 ثانیه باقی مانده. هر دو فضانورد که در فاصله ا حدود 380 کیلومتری زمین بودند، خوب می دانستند این صدا که از مرکز کنترل هاستون به گوش می رسید به چه معنا بود. 30 ثانیه دیگر. اما این 30 ثانیه به پایان نرسید و درست وقتی که 25 ثانیه به اتمام سوخت باقی مانده بود آپولو یازده بر سطح ماه نشست.

عقاب فرود آمد

صدای نیل آرمسترانگ به گوش رسید که گفت: این جا پایگاه آرامش است. عقاب فرود آمد. از تیم فضانوردان صدایی به گوش رسید که می گفت: برنامه ما این است که قبل از پیاده شدن، اول غذایی خورده و استراحت بکنیم. و میلیون ها انسان کنجکاو بر روی زمین نفس در سینه حبس نموده و منتظر ماندند.

همه چیز از رؤیای سی و پنجمین رئیس جمهور آمریکا شروع شد

جای پای آلدرین، فضانورد آمریکایی، بر خاک ماه

همه چیز از هشت سال پیشتر شروع شده بود، از 20 مه 1961. در این روز جان اف کندی، رئیس جمهور وقت آمریکا، در ساختمان کنگره در واشنگتن اظهار داشت که: ما می خواهیم در همین دهه قدم به ماه بگذاریم، نه به خاطر این که این کار آسان است، بلکه به خاطر این که این کار سخت است.

آمریکایی ها بار دیگر دلیلی برای شادی پیدا کردند. دوران جنگ سرد بود و آن ها می توانستند از این طریق رجحان خود بر شوروی را، که تجسس های فضایی خود را از مدت ها پیش شروع نموده بود، نشان دهند.

آمریکایی ها باید به هر قیمتی که شده پا به ماه می گذاشتند. از آن موقع تا فرود بر ماه 8 سال طول کشید. 400 هزار نفر در تمامی کشور دست به دست هم دادند تا رؤیای کندی را عملی سازند.

8 سال پر حادثه سپری شد

سال 1963 بود. مارتین لوتر کینگ، رهبر جنبش مدنی سیاه پوستان، در واشنگتن در برابر 250 هزار نفر نطق مشهور خود را ایراد کرد: من رؤیایی دارم و در 22 نوامبر همان سال جان اف کندی در دالاس ترور شد. کندی، مشاور و موتور محرکه پروژه آپولو، از جهان رفت. اما رؤیایش باقی ماند. ناسا بی وقفه برای تحقق آرزوی کندی کوشش می کرد.

سال 1965 بود. صد ها هزار نفر در سراسر آمریکا علیه جنگ ویتنام به خیابان ها رفتند. مارتین لوتر کینگ هم یکی از آنان بود. اما صدای او در سال 1968 خاموشی گرفت. لوترکینگ را در بالکنی در هتلی در شهر ممفیس به ضرب گلوله به قتل رساندند.

ناسا همچنان ادامه می دهد

نیل آرمسترانگ، نخستین انسانی که قدم بر ماه گذاشت

هیچ کدام از این ها نتوانست بر عزم ناسا برای رفتن به ماه تأثیر بگذارد. تا این که پایان در بیستم ژوئیه 1969 به وقت آمریکا، مردی با لباس فضایی سفید، قدم بر ماه گذاشت و جمله معروفش که برای همواره جاودان شد را بر زبان راند: قدمی کوچک برای یک انسان، گامی بزرگ برای بشریت.

با این جمله نیل آرمسترانگ، فریاد شادی میلیون ها نفر در سراسر جهان به هوا رفت. آرمسترانگ نخستین کسی بود که قدم بر ماه گذاشت و از زیبایی زمینی سخن گفت که زیر پایش فتح می شد: این جا زیبایی خاص خودش را دارد، شبیه صحرایی در آمریکا است، اما فرق می نماید. خیلی قشنگ است. آمریکا این مسابقه را بر شوروی برد. 24 میلیارد و ششصد میلیون دلار هزینه، پایان نتیجه داد.

ولی عطش راه پیمایی بر روی ماه از آن موقع به شدت فروکش کرد. ناسا 5 بار دیگر فضاپیما به ماه فرستاد. اما در سال 1972 با پرتاب آپولو 17 به سوی ماه، به مأموریت فرود بر ماه پایان داد. آن چه اینک از این پروژه باقی مانده، بیش از 380 کیلوگرم خاک و سنگ، مجموعه ای از عکس و فیلم، لباس های ضد آتش، درل بدون سیم و ترانه ای زیبا است.

منبع: DW