پیاده روی کنید تا آلزایمر نگیرید - وبلاگ ساعت مچی

به گزارش وبلاگ ساعت مچی، تهران (پانا) - نتایج یک مطالعه نشان داده که پیاده روی پرقدرت روزانه یا دوچرخه سواری در سنین بالا ممکن است خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را کاهش دهد.

به گزارش مهر، تحقیقات قبلی نشان داده است که ورزش در میانسالی و بعد از آن می تواند احتمال زوال عقل و نوع شایع آن آلزایمر را تا 40 درصد کاهش دهد.

اکنون محققان دانشگاه کالیفرنیا می گویند اگر افراد در سنین بالاتر نیز ورزش نمایند، می توان از این بیماری پیشگیری کرد.

ورزش به پیشگیری از بیماری یاری می نماید، زیرا عملکرد شناختی را بهبود می بخشد، وزن بدن را پایین نگه می دارد و از تشکیل پلاک در شریان ها که یکی از دلایل اصلی زوال عقل عروقی است، جلوگیری می نماید.

اما آخرین مطالعه نشان می دهد که ورزش در سنین بالاتر می تواند التهاب مغز را که می تواند باعث ایجاد آلزایمر گردد، نیز کاهش دهد.

محققان 167 نفر را با میانگین سنی 90 سال تا زمان مرگ شأن مورد مطالعه قرار دادند.

آنهایی که به طور منظم ورزش می کردند فعالیت میکروگلیا، سلولی که می تواند باعث التهاب گردد، در مغزشان کمتر بود.

دانشمندان می گویند که این فرایند به کاهش چشمگیر خطر آلزایمر یاری می نماید.

پزشکان به بزرگسالان سالم توصیه می نمایند حداقل 150 دقیقه ورزش میانه یا 75 دقیقه فعالیت هوازی شدید در هفته داشته باشند.

مطالعه محققان دانشگاه کالیفرنیا نشان می دهد که پیاده روی پرقدرت روزانه می تواند به کاهش خطر ابتلاء به بیماری آلزایمر یاری کند.

به گفته محققان، موارد دنیای زوال عقل تا سال 2050 تقریباً سه برابر می گردد و از 57.4 میلیون به 152.8 میلیون نفر می رسد. اما میزانی که انتظار می رود این بیماری افزایش یابد در نقاط مختلف دنیا فرق دارد. در اروپای غربی، انتظار می رود که موارد ابتلاء به این بیماری تنها 75 درصد افزایش یابد که عمدتاً به علت پیری جمعیت است، در حالی که انتظار می رود این موارد در آمریکای شمالی دو برابر گردد. پیش بینی می گردد بیشترین افزایش در شمال آفریقا و خاورمیانه باشد و موارد ابتلاء به این بیماری تا 375 درصد افزایش یابد.

بیماری آلزایمر یک بیماری پیشفراینده و فاسدنماینده مغز است که در آن تجمع پروتئین های غیرطبیعی باعث مرگ سلول های عصبی می گردد. فرستنده های حامل پیغام را مختل می نماید و باعث کوچک شدن مغز می گردد.

با مرگ سلول های مغز، عملکردهایی که ارائه می نمایند از بین می فرایند که شامل حافظه، جهت یابی و توانایی تفکر و استدلال می گردد.

پیشرفت بیماری کُند و تدریجی است. به طور میانه، بیماران پنج تا هفت سال پس از تشخیص زنده می مانند، اما بعضی ممکن است 10 تا 15 سال زنده بمانند.